Zaburzenia integracji sensorycznej, wynikają z zaburzeń przetwarzania sensorycznego, pojawiają się, gdy układ nerwowy niewłaściwie odbiera i organizuje bodźce sensoryczne w obrębie ośrodkowego układu nerwowego (oun) oraz nieprawidłowo na nie reaguje (emocjonalnie lub ruchowo). Dysfunkcje te nie wynikają z uszkodzenia narządów zmysłów, związane są z nieprawidłowym przetwarzaniem bodźców sensorycznych.

Procesy integracji sensorycznej rozwijają się do 7 - 8 roku życia, a na jej ostateczny poziom ma wpływ wiele czynników. Przyczyną powstania zaburzeń integracji sensorycznej mogą być powikłania powstałe:

• w okresie prenatalnym (np. występowanie poważnych infekcji u kobiet w ciąży, spożywanie alkoholu, narkotyków, palenie papierosów, powikłania w ciąży, zagrożenie poronieniem - jeśli kobiety w ciąży musiały leżeć, wówczas dzieci jeszcze w życiu płodowym miały mniej doświadczeń, nadciśnienie tętnicze, toksoplazmoza, niekontrolowana cukrzyca, poważny stres, urazy mechaniczne),
• w okresie okołoporodowym (np. powikłania okołoporodowe, uszkodzenia okołoporodowe, przedwczesny poród - ponieważ układ nerwowy jest jeszcze nie do końca ukształtowany, poród po terminie, przedłużający się poród lub wywoływany, owinięcie się pępowiny dookoła szyi dziecka, poród pośladkowy, cesarskie cięcie, stan zagrożenia płodu, łożysko przodujące, niedotlenienie),
• w okresie kolejnych faz życia (np. opóźnienia w rozwoju psychoruchowym, uwarunkowania genetyczne, ciężkie choroby związane z unieruchomieniem dziecka).

​

Dodatkowym czynnikiem, który może wpływać na zaburzone procesy integracji sensorycznej to:

• mniej ruchu, więcej czasu spędzanego przez dzieci przed telewizorem, komputerem,
• wyręczanie dziecka w wykonywaniu czynności samoobsługowych, (wiązanie butów, ubieranie, karmienie) przez co dziecko ma problemy z koordynacją ruchów, utrzymywaniem równowagi, sprawnością motoryczną, odczuwaniem i schematem ciała , co później może się przełożyć na trudności w przedszkolu, (np. łapanie piłki, wycinanie) lub w szkole (czytanie, pisanie).

W rozwoju dziecka ruch, odbiór i przetwarzanie bodźców zmysłowych są ze sobą zawsze powiązane i wzajemnie na siebie wpływają.

Tylko przez własne aktywne i różnorodne działania dziecko uczy się rozumieć otoczenie.